Historia Białej
Biała to nieduże, kilkutysięczne miasteczko położone w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, nad rzeką Białą. Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiają się już w 1225 roku. Biała w następstwie wzmożonej kolonizacji, szczególnie niemieckiej, przybrała w 1285 r. nazwę Zülz.
Historia miejscowości jest bardzo ciekawa. Osada otrzymała prawa miejskie w 1327 roku. W 1428 r. przez Białą przeszły znaczne siły wojsk husyckich, kierujących się w stronę Nysy. Doszło wówczas do krwawych potyczek, w których husyci pobili siły biskupie, lecz niedługo potem sami zostali pokonani. Po śmierci ostatniego księcia piastowskiego w 1532 roku, Śląsk znalazł się w granicach korony czeskiej, którą władali Habsburgowie. Biała w tym czasie posiadała bardzo dobrze rozwinięty handel i rzemiosło oraz zamek.
W wyniku II wojny światowej Biała znalazła się w granicach państwa polskiego. W 1945 roku na ówczesny komendant posterunku Milicji Obywatelskiej ufundował symboliczną tablicę ku pamięci partyzantów polskich poległych podczas okupacji. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Biała.
Co warto u nas zobaczyć?
- Późnorenesansowy zamek z XVI-XVII wieku
- Mury miejskie z basztami z XV wieku
- Gotycki kościół z XIV-XV wieku, rozbudowany w 1544 r.
- Wieża wodna z XVII wieku
- Cmentarz żydowski z XV-XX wieku